foto's: Ruud Jobse
Het 18e-eeuwse hoekkabinet met Loosdrechts en Amstelporselein staat weer op zijn plek in de tentoonstellingskamer. Kleine restauraties aan de kast werden uitgevoerd door meubelmaker Paul Siebert.
Nieuw is de grote wandvitrine, gebouwd door meubelmaker Jan Wiggerts en geschilderd en gepoetst door onze vrijwilligers Pim, Susan, Josee en Arianne.
In deze kast staat een groot gedeelte van het vogelservies van Loosdrechts porselein. In de Hoge Zaal is dit servies ook te zien op de gedekte tafel.
Loosdrechts porselein is het enige collectieonderdeel dat na de dood van de Jonkheer van Sypesteyn nog actief werd verzameld.
Het vogelservies werd in 1975 met steun van de Vereniging Rembrandt verworven. De Vereniging Rembrandt stelt als voorwaarde voor haar steun dat aankopen zoveel mogelijk getoond moeten worden en dankzij de vitrinekast kunnen we nu laten zien hoe de betere standen in de 18e eeuw tafelden met uitgebreide serviezen: verschillende modellen borden, schalen, saucières, terrines, mosterdpotjes en lepels.
In het midden van de wandvitrine en op de wandtafel links van de schoorsteenmantel staan vijf grote schalen, waarvan twee met zg. treeften. Deze schalen zijn door mevrouw A.M.L. Gravin Schimmelpenninck-Mulder aan Sypesteyn geschonken. Het is Loosdrechts porselein, maar door de verschillende soorten decoraties blauw zijn ze heel anders dan het al aanwezige serviesgoed in het museum en zijn daarom een welkome aanvulling op de collectie.
De decoraties zijn niet veelkleurig, maar ingetogen en elegant.
Het servies - de rest is nog in bezit van de famlie en wordt nog gebruikt - werd door de vader van Mevrouw Schimmelpenninck in de jaren '50 van de vorige eeuw gekocht, omdat hij een echt "Oud-Hollands" servies wilde hebben.
In de tentoonstellingskamer is nu ook een vroeg Loosdrechts kannetje te zien, dat werd geschonken door door Vereniging Vrienden van Sypesteyn. De kleurencombinatie van de decoratie, bietenrood voor het ornament gecombineerd met monochroom voor de pastorale voorstelling, is heel bijzonder. De voorstelling, een paar schaapjes in een wei, is zeer fraai en subtiel geschilderd. Een dergelijk stuk was nog niet aanwezig in onze collectie.
Naast het kannetje staat een prachtig opengewerkt siervaasje dat Sypesteyn voor 25 jaar in bruikleen kreeg van een particulier. Dergelijke vaasjes maakten oorspronkelijk deel uit van setjes die als kaststel dienden. Ook dit aspect van de Loosdrechte porseleinproduktie was nog niet in het museum aanwezig.
Tenslotte is er een beeldje van Kenau Simonsdr. Hasselaar te zien in de vitrine links van de hoekkast. Aan het einde van de 18e eeuw produceerde de Loosdrechtse porseleinfabriek een reeks beeldjes van grote figuren uit de 17e eeuw, die in de 18e eeuw als lichtend voorbeeld moesten dienen. Kenau was het enige beeldje uit die reeks dat in de collectie Sypesteyn nog ontbrak. Het Haags Gemeentemuseum had ook een aantal beeldjes, waaronder Kenau. Om onze reeks compleet te maken hebben we Kenau bij Den Haag in langdurige bruikleen gevraagd. Het Gemeentemuseum heeft hieraan gevolg gegeven en heeft zelfs voorgesteld het beeldje op termijn in eigendom aan ons over te dragen. Reden: het Gemeentemuseum heeft aan één beeldje als voorbeeld van de reeks voldoende om een presentatie kunstnijverheid te geven en Kasteel-Museum Sypesteyn richt zich op het presenteren van een zo volledig mogelijk beeld van specifiek het Loosdrechts porselein. Daarom vond het Haags Gemeentemuseum Kenau beter op zijn plaats op Sypesteyn. Heel collegiaal!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten