Tradioneel St.Hubertusblazen zeer indrukwekkend

Foto's: Ruud Jobse en Frits Ham

Op zondag 6 november j.l. konden liefhebbers van jachthoornmuziek, jagers met honden (die zich voorbeeldig hebben gedragen!), wandelaars die door de prachtige klanken van de hoorns aangetrokken werden en gasten die het kasteel of de tuin kwamen bezoeken, maar verrast werden door een gratis concert, genieten van de geweldige klanken van een 12-tal jachthoornblazers. Onder leiding van Harry Sevenstern gaven ze acte de présence voor het traditionele St. Hubertusblazen. St. Hubertus is de patroonheilige van de jacht.

Het concert was overweldigend. Prachtige klanken op de Plesshoorns (kleine jachthoorn) en Parforce-hoorns (grote jachthoorns). Harry Sevenstern gaf uitleg bij de tradionele signalen van de jacht. Op verschillende plekken op het terras en in de historische tuin en zelfs op het dak van het kasteel werd de muziek ten gehore gebracht. De belangstelling was groot. En onder het genot van de warme chocomel, de glühwein, de warme worstjes en de lekkere gehaktballetjes was het goed toeven bij de overal opgestelde vuurkorven. Echt genieten zo!

De jachthoorn werd vroeger in feite gebruikt als mobiel telefoon: zo kon men tijdens de jacht doorgeven wat de bedoeling was. B.v. sneller drijven ("Aufmunterung zum Treiben"), ophouden met schieten ("Hahn in Ruhe/Aufhören zu schiessen"), verzamelen, enz. Dit worden de Jagdleitsignale genoemd.

Ook voor en na de jacht is er speciale muziek. B.v. om het gezelschap te begroeten ("Begrüssung") of een smakelijke maaltijd te wensen ("zum Essen").
Het geoogste wild wordt met enig ceremonieel in een vaste rangorde neergelegd (het tableau) en voor elke wildsoort wordt een speciaal daarvoor gecomponeerd stuk geblazen als eerbetoon aan het dier, de z.g. Totsignale. Het stuk beeld het dier uit: b.v. bij een vos een staccatonummer ("Fuchstot"), dat de schichtige en onrustige manier van bewegen uitbeeldt. Bij het statige edelhert wordt een gedragen stuk gespeeld, enz.

Verder bestaat er ook nog een uitgebreid repertoire aan marsen (b.v. "Jägermarsch nr.1"), fanfares (b.v. de "Festfanfare") en vrije stukken (B.v. "Auf zum fröhlichen Jagen").
Veel jachthoornblazers, ongeacht het land waar men vandaan komt, kennen de stukken en begrijpen ze (dat is van levensbelang in het jachtveld!) en kunnen de stukken meespelen. De jachtmuziek in toonsoort bes wordt in vrijwel geheel Europa al eeuwenlang op dezelfde manier geblazen, m.u.v. het Verenigd Koninkrijk, waar deze traditie gek genoeg niet echt in stand gehouden wordt.
Volgend jaar hopen we Harry Sevenstern met zijn jachthoornblazers weer te mogen begroeten. Het zal ongetwijfeld weer een groot spektakel worden!