Jonkvrouwe voor één dag: Joan Broné

Geschreven door Joan Broné, vrijwilliger van Sypesteyn.



Net 65 jaar en een gevoel Jonkvrouw te mogen zijn voor één dag!



Reeds een jaar geleden begon het plan bij mij te rijzen om mijn 65ste verjaardag op Kasteel-Museum Sypesteyn te gaan vieren. Eerst eens voorzichtig informeren wat de mogelijkheden waren en toen al vrij snel de knoop doorgehakt en een datum geprikt op een zaterdag in mei 2011. Voor mezelf een gastenlijst gecreëerd en gaan invullen. Niet meer dan 20 man i.v.m. de rondleiding. In januari 2011 heb ik een vooraankondiging rondgestuurd om te polsen of iedereen die datum aanwezig zou kunnen zijn en wonder boven wonder kreeg ik geen enkele afmelding. Toen heb ik mijn feest definitief op het kasteel laten registreren: 14 mei 2011 tussen 14.00 en 17.00 uur; ontvangst met koffie en gebak op het kasteelterras, een rondleiding, een dronk op het behalen van die leeftijd en tot slot nog voor al mijn gasten de mogelijkheid om de tuinen van het kasteel te bewandelen cq. te bewonderen.
Namens Jonkheer Henry van Sypesteyn heb ik de uitnodigingen uit laten gaan met een wensenlijstje en een button met daarop een smiley, verkleed als ridder met zwaard, helm en schild die door al mijn gasten zichtbaar gedragen moest worden om tevens als entreebewijs voor kasteel en landgoed dienst te doen(Het overschot aan buttons doneer ik aan het kinderpartijtjesteam voor de jonge gasten die op het kasteel geridderd worden en er een aandenken aan overhouden, zolang de voorraad strekt).
14 Mei bleek een gewilde dag te zijn. Voor ik het wist was er een grote partij (100 man) gepland op mijn feestmiddag en die twee feesten konden onmogelijk samengaan. Ik was best even verdrietig en uit het veld geslagen. Afijn, ik ben uitgeweken naar de ochtend en heb wederom mijn gasten geïnformeerd, in de hoop dat dit voor hen geen probleem vormde. Van de uiteindelijk 21 mensen tellende gastenlijst moesten slechts 2 mensen het af laten weten. Over de grote tent die 's morgens gedurende de ontvangst van mijn gasten werd gebouwd wil ik het verder niet hebben.
We zijn uiteindelijk met de koffie en het gebak in de gewelfkelder van het kasteel terecht gekomen. Het feest is hoe dan ook een fantastische happening geworden en ik bewaar er een geweldige herinnering aan, precies zoals mijn bedoeling was. Dit alles dankzij de steun, hulp en inzet van mijn medecollega-vrijwilligers. Ik dank dan ook: Tanja, Marianne, Anita en Huib heel hartelijk voor hun inspanningnen en verrassingen. Chapeau!
Mijn gasten zullen het kasteel niet snel vergeten, want zij hebben hun ogen uitgekeken en hun verbazing uitgesproken over de hoeveelheid en diversiteit van de collectie alsmede over het kasteel en de tuinen zelf. Zij hebben mij verrast met, vanzelfsprekend, hun gulle gaven, maar toch in het bijzonder met hun dankbetuigingen voor het feit dat ze aanwezig mochten zijn bij een feest in dit bijzondere kasteel en haar landgoed.
Tot slot ook dank aan mijn kinderen Jorg en Aimée en mijn kleindochter Giada die er voor hebben gezorgd dat deze dag een onvergetelijke is geworden.