Els Vegter, beeldend kunstenaar & schrijver schreef het volgende stuk op de VKBlog van de Volkskrant.
Gister was de opening van de Ontmoeting. Hedendaagse kunstenaars van kunstenaarsvereniging KunstRonde Vecht en Plassen reageren op de museumcollectie van Kasteel Sypesteyn in Loosdrecht. Dat leidt tot verrassende huzarenstukjes. Zoals keramiste Claartje Borren die de kanten kragen van de antieke schilderijen pikt en daarvan een gigantische kroonluchter maakt. De open vormen in het kant heeft ze gemaakt van soepbotjes en mergpijpjes. Deze zijn vervolgens in keramiek aan elkaar bevestigd tot een witte, ronde kraag die boven de hoofden van de bezoekers in de toonkamer bungelt. De gesloten cirkel verwijst naar de cyclus van het leven. Barbara de Clercq liet zich inspireren door het kasteel als vleermuizenburcht. Deze fladderende schepsels overnachten regelmatig in de stille vertrekken van het kasteel en hangen er nu in brons.
Het Chinese porselein dat overal in het kasteel staat uitgestald was de inspiratiebron voor Hansje Aelvoet en leidde tot een drietal keramische figuren. Zeeuwsche meisjes, maar dan anders. Aelvoet's werk valt op door grote beenpartijen en kleine hoofdjes wat een prettige onbalans in het werk geeft. En humor.
De installatie "DasletzteHemdhatkeineTaschen"van Adriaan van den Berk verwijst naar de rijkdommen van het kasteel. Maar uiteindelijk kun je niets meenemen in je graf. Toch verzamelt iedereen op aarde zijn rijkdommen en schatten. Arme mensen kunnen geen goud en zilver betalen en verzamelen nepzilver. Van den Berk stalt het uit met betonnen vormen. De vormen zijn gegoten uit oude verpakkingen. Het doet me sterk denken aan het werk van Patrick van Vught die eerder exposeerde met "Dystopia" bij Laboratorio in de expositie Aandacht2.
En waar viel ik voor? Als schilder werd mijn aandacht getrokken naar de Treurhoningboom van schilder Ans Schutten. De kleuren en kronkelige vormen spreken een oertaal. Ook het werk van Henriëtte J. Heutink vond ik verstild en verfijnd in materiaalgebruik en kleurkeuze. Een illustratief filmpje op haar website toont haar manier van werken. Een juweeltje is ook het werk van fijnschilder René Smoorenburg. Een schattig wit (doop)jurkje schilderde hij minitieus naturalistisch na op een zwarte achtergrond. In de zware, zwarte houten lijst gaat het volledig op in de museumcollectie. Heel fraai.
De heer van Sypesteyn had geen kinderen en wilde graag zijn naam nalaten door zijn bezittingen in het kasteel te conserveren voor het nageslacht. dat is gelukt. Maar hoe zat het eigenlijk met mevrouw van Sypesteyn? De kunstenaar Marlies Ransdorp zet op haar de focus en schilderde een verstild portret van deze kasteeldame. Dat doet ons feministisch hart goed. Opvallend is het medaillon op haar vestje. Maria Machteld van Sypesteyn had namelijk als hobby het schilderen van medaillons, miniatuurtjes op ivoor. De afgebeelde medaillon bestaat ook echt en wordt bewaard in het Rijksmuseum. Helaas waren de kosten te hoog om het kleinood naar Loosdrecht te halen.
De Ontmoeting, expositie in Sypesteyn, 14 mei t/m 14 augustus, maandag gesloten. Voor rondleidingen zie agenda: www.sypesteyn.nl en voor deelnemende kunstenaars: KunstRonde.nl
www.elsvegter.nl
http"//sarahoptwitter.blogspot.com/
http://www.vkblog.nl/47035/els_vegter
Geen opmerkingen:
Een reactie posten