Foto: Pim de Lange
Onze lieve Joan heeft helaas besloten haar werk als vrijwilligster neer te leggen. Ze neemt afscheid van het kasteel met een prachtig gedicht.
Afscheid nemen van iets moois,
van mooie mensen ook,
dat doe je niet maar even zo,
daar denk je over na.
Soms te lang en soms te kort.
Soms weet je gewoon
dat het er tijd voor wordt.
Je hebt je steentje bijgedragen
aan al dat vele moois
ook aan die mooie mensen.
En, eerlijk is eerlijk,
je mist ze wel,
die heel mooie mensen dan.
Als het werk te veel ,
te zwaar ook wordt
dat zelfs je karakter
er onder lijdt,
dan is het toch echt tijd,
tijd om ermee te stoppen.
Tijd om dag te zeggen
tegen al dat moois,
ook tegen al die mooie mensen.
Soms liet ik een traan
en soms was ik even boos.
Alles steeds maar eventjes
en eigenlijk altijd wel in stilte...
Dag Jonkheer, dag kasteel,
dag alle mij dierbare vrijwilligers...
Dank aan jullie allen
voor het lachen en het huilen
voor de fijne samenwerking!
Dag..., liefs en dikke kus,
Joan Broné
Geen opmerkingen:
Een reactie posten